Historia tego już legendarnego
pomieszczenia rozpoczęła się w 1701 roku, a zakończyła w 1709 roku.
Zleceniodawcą projektu był Fryderyk I Hohenzollern, ówczesny elektor
Brandenburgii. Bursztynową komnatą nazywano jeden z gabinetów w pałacu
Charlottenburg, znajdującego się pod Berlinem.
Koncepcja
pochodziła od Andreasa Schlütera, niemieckiego rzeźbiarza i architekta.
Wykonawcą zaś został mistrz bursztyniarski Gottfried Wolfram z
Kopenhagi, pracujący na dworze Fryderyka IV. Ściany pokoju, który
ozdobiono jantarem miał wymiary 10,5x11,5 m. Wszystkie elementy
kompozycji zostały odpowiednie obrobione i pieczołowicie dobrane
względem siebie. Tworzyły one m.in. płaskorzeźby i herby. Kiedy
Piotr I Wielki przybył z wizytą do Prus zachwycił się dziełem. W
podarunku Fryderyk I ofiarował go carowi jako dowód przyjaźni oraz
potwierdzenia zawartego sojuszu. Otrzymany dar trafił do Petersburga,
gdzie umieszczono go w Pałacu Letnim, by po pewnym czasie przenieść do
Pałacu Zimowego. Od roku 1743 gabinet zaczęto rozbudowywać. Wśród nowych
elementów znalazły się kandelabry, meble czy lustra. W ciągu
dziesięcioletniej renowacji komnata rozrosła się do 55 metrów
kwadratowych i zawierała 6 ton bursztynu.
W roku 1755 cesarzowa Elżbieta Romanowa, córka Piotra I Wielkiego, przeniosła komnatę do pałacu w Carskim Siole. Niemcy w czasie inwazji na Rosję, w ciągu 36 godzin zdemontowali komnatę i wywieźli do zamku w Królewcu. Tak szybka rozbiórka możliwa była dzięki wysuszeniu bursztynu. Przez lata zrobił się on kruchy i sam zaczął odpadać ułatwiając tym samym rozbiórkę.
W roku 1755 cesarzowa Elżbieta Romanowa, córka Piotra I Wielkiego, przeniosła komnatę do pałacu w Carskim Siole. Niemcy w czasie inwazji na Rosję, w ciągu 36 godzin zdemontowali komnatę i wywieźli do zamku w Królewcu. Tak szybka rozbiórka możliwa była dzięki wysuszeniu bursztynu. Przez lata zrobił się on kruchy i sam zaczął odpadać ułatwiając tym samym rozbiórkę.
W
poszukiwania bursztynowej komnaty zaangażowały się służby ZSRR, Niemiec
oraz Polski. Do poszukiwań zaangażowano służby specjalne, a nawet
radiestetów i jasnowidzów. Wytypowano kilka miejsc, w których mogła
znajdować się komnata. Wśród nich był: Kraków, Zamek w Człuchowie,
Giżycko czy Kaliningrad.
W roku 1979 rozpoczęto rekonstrukcję komnaty w Carskim Siole korzystając przy tym z zachowanych źródeł takich jak dokumenty i zdjęcia. W pewnym momencie budowy pojawiły się problemy finansowe. Jednak dotacja w wysokości 3,5 miliarda dolarów przekazana przez niemiecka firmę Ruhrgas AG umożliwiła jej dokończenie w roku 2003.
Uroczyste otwarcie miało miejsce z okazji trzechsetlecia Sankt Petersburga. W uroczystości udział wzięli m.in.: Władimir Putin czy George W. Bush.
W roku 1979 rozpoczęto rekonstrukcję komnaty w Carskim Siole korzystając przy tym z zachowanych źródeł takich jak dokumenty i zdjęcia. W pewnym momencie budowy pojawiły się problemy finansowe. Jednak dotacja w wysokości 3,5 miliarda dolarów przekazana przez niemiecka firmę Ruhrgas AG umożliwiła jej dokończenie w roku 2003.
Uroczyste otwarcie miało miejsce z okazji trzechsetlecia Sankt Petersburga. W uroczystości udział wzięli m.in.: Władimir Putin czy George W. Bush.
Dariusz Makowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz