Historia żelazka

Żelazko jako przedmiot obecny w każdym domu nie zwraca specjalnie naszej uwagi. Warto się jednak przyjrzeć jego historii. Praprzodkiem żelazka były blaszane rondle wypełnione rozżarzonymi węglami. Stosowali je między innymi Chińczycy do prasowania jedwabiu. Współczesne żelazko swój kształt i nazwę uzyskało w XVIII wieku.

Pierwsze żelazka były wygładzonymi z jednej strony kawałkami metalu posiadającymi uchwyt. Ponieważ owym metalem było żelazo stąd późniejsza nazwa sprzętu. Aby żelazko nabrało odpowiedniej temperatury stawiano go na rozgrzanej płycie pieca kuchennego. Po zdjęciu go z pieca utrzymujące się w nim ciepło pozwalało na kilkuminutową pracę. Już pierwsze żelazka przyjęły znany nam dzisiaj kształt. Czubek urządzenia miał trójkątne zakończenie, a jego drugi koniec stanowiła płaska krawędź.

 Z czasem udoskonalono wynalazek. By zachować na dłużej wysoką temperaturę, nad kawałkiem metalu umieszczono palenisko. Dawało to możliwość wsypania do niego żaru. Dzięki temu nie było już potrzeby odkładać co chwilę żelazko na płytę pieca.

Kolejnym udoskonaleniem była tzw. dusza czyli kawałek żelaza. Duszę umieszczano w piecu, a po jej rozgrzaniu wsuwano ją do żelazka. Dzięki temu utrzymywało się w nim dłużej ciepło. Co więcej w tym przypadku nie było zagrożenia pobrudzenia tkaniny popiołem z węgla.

 Przełom nastąpił w 1882 roku. Wtedy to Henry Seeley umieścił wewnątrz żelazka elektrycznie podgrzewaną spiralę. Z czasem udoskonalono elektryczne żelazka dodając do nich termoregulator i urządzenia nawilżające. Ogólna zasada działania elektrycznego żelazka nie zmieniła się do dziś. 

PM